روش هاي ديگر سختي سنجي

براي برخي مواد ، مانند مواد معدني. يکي از بهترين روش هاي سختي سنجي، اندازه گيري مقاومت آنها نسبت به سايش است. سختي خراش طبق مقياس موس اندازه گيري مي شود. در اين روش، اين مقياس شامل 10 ماده معدني استاندارد است. که به ترتيب قابليت خراشيده شدنشان مرتب مي شوند. نرم ترين ماده معدني در اين مقياس، تالک مي باشد. (با سختي خراش 1)، در حالي که الماس سختي برابر 10 دارد. بر اساس اين نوع سنجش سختي، مواد مطابق با توانايي شان براي خراشيدن يکديگر، ارزيابي مي شوند. اگر ماده بتواند روي ماده بتواند روي ماده اي ديگر خراش ايجاد کند، از آن سخت تر است. بدين ترتيب در اين آزمون، نمونه هاي استاندارد توسط ماده مورد ارزيابي خراشيده ميشوند. و عدد سختي ماده بين عدد سختي دون نمونه استاندارد متوالي قرار مي گيرد.

روش هاي سختي سنجي ديگري نيز وجود دارند. که کمتر رايج هستند. مثلاً در سختي سنجي به روش التراسونيک از نيروهاي تا 800 گرم استفاده شده. و عمق اثر را با يک پروب اندازه مي گيرند. و عدد سختي در معيار راکول يا ويکرز به صورت ديجيتال گزارش مي شود. از ويژگي هاي مهم اين روش قابليت خودکار شدن آن است به طوري که در صورت وجود تمهيدات لازم. ميتوان تا 1200 قطعه را در ساعت سختي سنجي کرد