x تبلیغات
شرکت خشکه و فولاد پایتخت

فولاد چیست?

فولاد چیست؟

 کلمه فولاد به آلیاژهایی گفته میشود که حداقل پنجاه درصد آن را آهن تشکیل می دهد. و شامیل یک یا چند عنصر دیگر می باشد. این عناصر معمولاً شامل کربن، منگنز، سیلیسیم، نیکل، کرم، وانادیوم، مولیبدن، تیتانیوم، نیوبیم و آلومینیوم هستند. کربن به عنوان مهمترین ماده آلیاژی فولاد محسوب می گردد هر چند که ممکن است. در انواع مختلف فولاد، مواد آلیاژی دیگری نیز به میزان زیادتری یافت شود. یا حتی کربن در بعضی از آلیاژهای فولاد ناخالصی محسوب شود.

 

کربن در آهن bcc حل شده و یک محلول جامد به نام فریت Ferrite تشکیل می دهد. حل شوندگی کربن در فریت آلفا حداکثر 0.025 درصد در فریت دلتا 0/09 درصد است. کربن در ساختار بلوری گاما Fcc حل شده و محلول جامد آستنیت (Austenite) به دست می آید. حل شوندگی کربن در Fcc اندکی بیشتر بوده و به میزان 2/14 درصد می رسد. با افزایش میزان کربن در آلیاژ آهن تا حداکثر 6/67 درصد،. میتوان فاز کاربید آهن یا سمنتیت (Cementite) را به دست آورد که ساختاری ترد و شکننده دارد.

 

میزان حداکثر انحلال کربن در آهن برای فازهای مختلف. در دماهای مختلف روی می دهد و فولادهای مختلف را از یکدیگر متمایز می سازد. با توجه به آلیاژ فولاد و نرخ سرد کردن آن پرلیت (Pearlite) یا مارتنزیت (Martensite) میتواند تشکیل شود. مارتنزیت هنگام سرد شدن سریع آلیاژ فولاد به دست می آید. میزان کربن موجود در فولاد معمولاً بین 0.025 تا 2/14 درصد تغییر می کند. آلیاژهای آهن با کربن بین 2/14 تا 6/67 درصد چدن نامیده میشود. خواص چدن و فولاد به درصد کربن، فلزهای آلیاژ دهنده و عملیات حرارتی انجام شده بر روی آنها بستگی دارد.

 

تعریف آهن-اهن چیست؟

تعریف آهن-اهن چیست؟

 آهن یا واژه آنگلوساکسون به معنی فلز مقدس است. نماد آهن Fe از واژه لاتین Femum اقتباس شده است. آهن دومین فلز فراوان و جهارمین عنصر فراوان در پوسته زمین. با فراوانی 5 درصد و ششمین ماده باریونی فراوان در کهکشان راه شیری می باشد.

آهن فلزی خالص کاربرد بسیاری محدودی. در مهندسی دارد چون دارای استحکام بسیار پایین و مقاومت اندک در برابر خوردگی است. آهن خالص جامد بین دمای محیط و دمای ذوبش، دچار دو تغییر در ساختمان بلوری می شود. آهن یک ساختار بلوری در دماهای پایین و خیلی زیاد و یک ساختار بلوری در دماهای بینابین دارد .زیر 912 درجه سانتیگراد، آهن دارای ساختار بلوری مکعب مرکزدار _bcc_ است.

این ماده، آهن آلفا a-iron نامیده میشود. در دماهای بالاتر از 1395 تا نقطه ذوب، آهن همچنان دارای ساختار بلوری bcc است. و در این دامنه دمایی به آن آهن دلتا (δ iron) می گویند. در دماهای متوسط بین 912 درجه سانتیگراد تا 1395 درجه سانتیگراد ساختمان بلوری آهن،. مکعب با وجوه مرکزدار fcc است و آهن گاما (γ – iron) نامیده می شود. نحوه چیدمان اتم ها در ساختارهای آهن قابل مشاهده می باشد.

آشنایی با صنعت فولاد و آهن-نحوه تولید و اجزای تشکیل دهنده فولاد و آهن-foolad-paytakht.ir

مواد اولیه واحدهای تولید آهن و فولاد

 

مواد اولیه واحدهای تولید آهن و فولاد

دامنه وسیعی از مواد اولیه در فرآیندهای مختلف فولادسازی مورد استفاده قرار می گیرد. کیفیت این مواد اولیه، بازده تولید و میزان مصرف انرژی را تحت تأثیر قرار می دهد. بر اساس ماهیت و نوع کاربری، این مواد را میتوان به صورت زیر دسته بندی نمود.:

  • شارژهای فلزی شامل سنگ آهن، گندله، زینتر،قراضه.
  • سرباره سازها نظیر آهک،دولومیت،کربن،فلوئور.
  • فرو آلیاژها نظیر فرو سیلیس،فرو منگنز،فرو وانادیم.

انواع فولاد ابزار

 فولاد تندبر (High Speed Tool Steels).
فولاد سرد كار (Cold Work Tool Steels).
فولاد مقاوم به شوك (Shoch Resisting Tool Steels).
فولاد كم آلياژ (Low Alloy Special-purpose Steels).
فولاد قالب سازی (Mold Steels).
فولادهاي سخت شونده با آب ( water-hardening tool steels)
فولاد گرم كار (Hot Work Tool Steels)

کاربرد و خصوصیات ورق مخزنی – حرارتی A285

 

خصوصیات ورق مخزنی – حرارتی A285

مقاوم در برابر خوردگی – ابعاد دقیق – ضد زنگ – فشار و درجه حرارت بالا را تحمل میکند.- توزیع عالی تنش

کاربرد ورق مخزنی

• مخازن تحت فشار راکتور هسته‌ای
• دیگ بخار و مبدل حرارتی
• توربین‌های گازی و بخار
• نیروگاه‌های حرارتی
• نوار نقاله کشویی
• صنایع شیمیای

نبشی فولادی - فولاد ضد سایش -فولاد آلیاژی

 نبشی پروفیلی است که سطح مقاطع آن بر خلاف تسمه نوردی و تسمه فابریک و میلگرد ، دو ضلع بر هم عموددارد و یکی از پر کاربردترین محصولات فولادی میباشد. که در بخش های متفاوتی مورد استفاده قرار میگیرد و همینطور مانند میلگرد یکی از مصالح اساسی و پرکاربرد در صنعت و ساختمان سازی میباشد. فرایند تولید نبشی بسیار پیچیده تر از سایر محصولات فولادی است.
نبشی ها از لحاظ روش تولید به دودسته ی نبشی پرسی و نبشی فابریک تقسیم مبشوند و از لحاظ شکل ظاهری به دو دسته ی نبشی بال مساوی و نبشی بال نا مساوی تقسیم میشوند.

نبشی فولادی - فولاد ضد سایش -فولاد آلیاژی

طبقه بندی فولادهای ابزاری- فولاد 2581

 

طبقه بندی فولادهای ابزاری

تعداد بسیار زیادی از فولادهای ابزار به طور مؤثری توسط مؤسسه آهن و فولاد آمریکا (AISI) دارای رده بندی است. که توسط کشورهای بسیاری مقبول است و استفاده می شود. سیستم طبقه بندی AISI فولادهای ابزار را بر اساس مشخصه برجسته آنها مانند آلیاژ. کاربرد یا عملیات حرارتی آنها به گروه های مختلفی تقسیم بندی می مکند.

فولاد 2581-میلگرد 2581-فولاد  X30WCrV9-3 -فولاد ابزاری گرمکار 2581-فولاد قالبسازی

فولاد ابزار

ریزساختار سختکاری شده یک فولاد ابزاری متداول. شامل زمینه ای ار مارتنزیت که تمپر میشود حاوی پراکندگی های مختلفی از آهن و کاربیدهای آلیاژی است. وجود درصد بالایی از کربن یا عنصر آلیاژی در این فولادها. امکان سخت کاری یا تشکیل مارتنزیت در هنگام خنک کاری را فراهم کرده است. هر چه درصد کربن با عناصر آلیاژی در مارتنزیت در حالت فوق اشباع بیشتر باشد. که از آستنیت مادر به ارث می برد.

درصد کاربیدهای شکل گرفته در حین تمپرینگ بیشتر خواهد بود. هرچه درصد عناصر تشکیل دهنده کاربیدهای قوی بیشتر باشد. چگالی کاربیدهای پایدار در آستنیت در هنگام کار در حالت گرم و آستنیتی کردن بیشتر خواهد بود. این کاربیدها علاوه بر آنهایی که در حین تمپرینگ در مارتنزیت شکل می یابند. به عنوان اجزایی از میکروساختار باقی خواهند ماند. هرچه درصد کربن مارتنزیت و چگالی کاربیدها بیشتر باشد مقاومت به سایش فولاد افزایش خواهد یافت. اما از طرفی چقرمگی آن کاهش می یابد.

فولاد 2581

 

فولاد 2581-میلگرد 2581-گرد 2881-X30WCrV93-فولاد ابزاری گرمکار Hot Work Tool Steels.نام های دیگر آن X30WCrV9 -W10019721 – BH21 – SKD5 – H21 – Z30WCV9 – خصوصیت: استحکام کششی بسیار بالا (در حالت نرم)، بازگشت پذیری خوب. مقاومت به سایش خیلی خوب، مقاوم در برابر شوک حرارتی

فولاد 2581

فولاد 2581-میلگرد 2581-فولاد  X30WCrV9-3 -فولاد ابزاری گرمکار 2581-فولاد قالبسازی

کاربرد : قابل کابرد در اکستروژن فلزات، ریخته گری تحت فشار

جهت قالب های اکستروژن گرم،فشاری، برش گرم و تحت فشار فلزات سنگین و چکش پرسهای آهنگری

دمای پیش گرم : 200 الی 250 درجه سانتی گراد

فولاد ابزار گرمکار 2581 از دسته فولادهای آلیاژی گرمکار بوده که با نام X30WCrV9-3 نیز در میان فولادها معروف است. این نوع فولاد شامل ترکیب شیمیایی متوسط 0.3 % کربن، 0.4% سیلیسیوم، 0.4% منگنز، 2.5% کروم، 0.7% وانادیوم و 4.5% تنگستن می باشد. فولاد 2581 به دلیل درصد بالای تنگستن دارای مقاومت به حرارت و سایش بسیار خوب و چقرمگی پایین می باشد.

این فولاد در مقایسه با سایر فولاد های ابزار گرمکار به دلیل حفظ سختی در دمای بالا، عملکرد بهتری دارد. نکته ای که باید به آن توجه شود این است که این فولاد در ابزارهایی که با آب خنک کاری میشوند نباید استفاده شود. این فولاد در ساخت قالب های دایکاست، اکستروژن، شکل دهی داغ. دایکست تحت فشار آلیاژهای مس و برای قالب هایی که در شرایط حاد کار می کنند مناسب است.

فولاد آلیاژی گرمکار به دلیل وجود عناصری همانند کروم، وانادیوم و تنگستن نسبت به فولادهای آلیاژی دیگر همانند فولاد 1.2344 قویتر می باشد.

وجود 9 درصد تنگستن یا ولفرام در این فولاد آلیاژی گرمکار. علاوه بر بهبود کار گرم قطعه فولادی در دماهای بالا خواص کار سرد فولاد در فولاد ابزار را بهتر می کند.

فولاد 2581

سختی اولیه این فولاد 240 برینل می باشد و تا 53 راکویل آبکاری می گردد و سخت می شود.

آبکاری این فولاد 1100 تا 1200 درجه سانتی گراد انجام می شود. و کوینچ تمپرینگ آن در دمای 590 تا 610 درجه سانتی گراد انجام می شود.

با توجه به حساسیت فولادهای آلیاژی گرمکار بهتر است در خلاء آبکاری گردد ولی در روغن هم می توان آن را انجام داد.

نکته حائز اهمیت برای آبکاری فولادهای آلیاژی گرمکار این است. که با توجه به اندازه قطعه مورد استفاده حتماً تا مغز فولاد سرخ گردد و تمام مراحل آبکاری به صورت کاملاً علمی انجام شود.

فولاد بعد از آبکاری حتماً باید کوین تمپرینگ گردد و سختی اولیه آبکاری آن کاهش یابد تا تردی قطعه کاهش پیدا کند. و تنش های داخلی فولاد را می گیرد.

مقاومت کار کردن این فولاد 1770 مگاپاسکال می باشد.

از موارد مورد کاربرد این فولاد آلیاژی در صنعت می توان به قالب های ریخته گری تحت فشار ماهیچه های قالب ها. برای کار با فلزات غیر آهنی و اجزای قالب های پرس کاری، پرس های اکستروژن گرم، و قالب های برش گرم نام برد.

فولاد 2581

فولاد آلیاژی گرمکار 1.2581 نسبت به فولاد 2344 برای درجه حرارت های بالاتر و برای آلیاژهای سنگین تر. همانند مس و برنج مناسب تر است به دلیل وجود 9 درصد تنگستن برای آلیاژهای همانند آلومینیوم و زاماگ چسبندگی کمتری دارد.

فولاد ابزار چیست؟

 

فولاد ابزار

 

فولاد 2581-میلگرد 2581-فولاد  X30WCrV9-3 -فولاد ابزاری گرمکار 2581-فولاد قالبسازیفولاد ابزاری (Tool Steel) به دسته ای از فولادهای کربنی. و آلیاژی بیان می شود که برای ساخت ابزار و قالب مناسب هستند. این خواص شامل سختی بالا، مقاومت به سایش. مقاومت به تغییر شکل و دفورمه شدن و قابلیت حفظ لبه برش دهنده در دماهای بالا است. به همین دلیل فولادهای ابزاری برای شکل دهی به سایر مواد مناسب هستند.

فولاد های ابزاری معمولاً در کوره های قوس الکتریکی و تحت شرایط و الزامات ویژه فولادهای ابزاری ذوب می شوند. فولادهای ابزاری در حقیقت فولادهایی هستند که اقبلیت سخت کاری و تمپرینگ دارند. درصد بالای عناصر آلیاژی و میکروساختار مناسب کاربردهای طاقت فرسا و شدید، باعث شده که تولید این فولادها دشوار باشد.

 

خواص اصلی فولاد ابزار شامل مقاومت به سایش، سختی بالا. و قابلیت حفظ شکل و در دماهای فوق العاده بالا باعث استفاده از آن در ساخت ابزارهایی مانند مته. برقو، کارتها، قالب های فورجینگ و قالب های تزریق پلاستیک میشود.

بازار فولاد ابزار در سال 2017 بیش از 4.5 میلیارد دلار ارزش داشت. و انتظار می رود تا سال 2024 صنعت به بیش از 2.5 تن فولاد ابزار نیاز داشته باشد. بزرگترین شرکت های تولید کنند فولاد ابزاری در جهان عبارتند از.ناچی -فوجیکوشی، هیتاچی متالز، وست آلپاین، ساموئل سان اند کو، ارامت، تیانگونگ اینترنشنال، شرکت فولاد پنسیلوانیا، کی او اسپشال استیل.

 

فولاد 2567-میلگرد 2567

 

فولاد 2567 یکی از انواع فولادهای ابزار تولیدی به روش نورد گرم است که عنصر اصلی مورد کاربرد در آلیاژ آن کروم می باشد. و در رده بندی مشخص جهانی برای انواع فولاد که AISI نام دارد. این فولاد در گروه H قرار می گیرد. و با نام H14 معروف است. Hot work tool steels

فولاد 2567

فولاد 2567-میلگرد 2567-تسمه 2567-فولاد ابزار گرمکار 2567-فولاد H14-فولاد حرارتی

وجود عنصر تنگستن در آلیاژهای مورد استفاده در این فولاد باعث آن است که مقاومت بالایی در برابر حرارت زیاد دارا باشد. این موضوع باعث آن است که بتوان عملیات سخت سازی را بطور کامل بر روی این فولاد انجام داد. و به همین دلیل از این نوع فولاد در ساخت قالب های مخصوص ریخته گری تحت فشار. که باید مدت زمان زیادی را با حرارت مستقیم در تماس باشند، استفاده می گردد.

فولاد2567 را در استانداردهای مختلف با نام های متفاوتی می شناسند. که عبارتند از: 212D2، RWA ،W105 2567S، SKD4، X30WCrV53.

ویژگی های کلیدی این نوع فولاد عبارتند از:

  • خاصیت چقرمگی بالا و اعوجاج متوسط
  • مقاومت مناسب در برابر سایش
  • قابلیت سختی پذیری بالا و عمیق
  • مقاومت در برابر نرم شدن وقتی حرارت بسیار بالاست
  • سختی سطح بالا در دمای سرخی

وجود چنین ویژگی هایی باعث آن است که موارد استفاده از فولاد آلیاژی 2567 بسیار متنوع باشد. و از آن در مواردی مانند قالب های آهنگری، حلقه های اکستروژن، ماهیچه های قالب دایکاست و ساخت قالب های دایکاست از آن استفاده شود.

کاربرد: جهت قالب های فرج، ریختگی فشاری،ماهیچه ها و قالب های مراحل تولید فلزات غیر آهنی

قابلیت های فولاد 2567

 

قابلیت ها

  • فولاد 2567-میلگرد 2567-تسمه 2567-فولاد ابزار گرمکار 2567-فولاد H14-فولاد حرارتی
  • این فولاد قابلیت خنک سازی به وسیله روغن، حمام نمک و هوا دارد
  • قابلیت سختی پذیری در دمای 1060 تا 110 درجه سانتی گراد
  • دمای آنیلینگ بین 750 تا 800 درجه سانتی گراد
  • دمای آهنگری بین 900 تا 1100 درجه
  • الکترود جوشکاری برای این نوع فولاد OK75.67 می باشد

فولاد 2567

تسمه 2567 یکی از انواع اشکالی است که از این نوع فولاد تولید و به فروش می رسد. و از آن در موارد مختلف در توضیحات بالا کاربرد دارد. در آلیاژ کاری این نوع فولاد از ترکیبات شیمیایی مختلفی بکار می برند.

4.5 درصد تنگستن، 0.6 درصد وانادیم، 2.5% منگنز، 0.3% سیلیسیم، 0.35 درصد کربن

این نوع فولاد به دلیل بالا بودن درصد بیشتر تنگستن، در مقایسه با سایر نمونه های مشابه دارای چقرمگی کمتری می باشد. که البته در نظر داشته باشید که بالا بودن درصد تنگستن را با وارد کردن عنصر وانادیوم به ترکیبات شیمیایی این فولاد جبران کردند. و به این صورت خاصیت چقرمگی بهتری به آن میدهند.

فولاد 2567

 

میلگرد 2567 از دسته میلگردهای ابزاری گرمکار تنگستن دار است. میلگرد ابزاری گرمکار 1.2567 چقرمگی پایین در دمای بالا نسبت به نوع دیگر میلگردهای گرم کار دارد. و در مقابل مقاومت به نرم شدن و خستگی حرارتی بالاتری دارد. از دیگر مشخصات میلگرد گرم کار 1.2567، مقاومت مطلوب به ضربه و سایش داغ دارد. از این رو در ساخت قالب های پرس و دایکست تحت فشار آلیاژهایمس می باشند.

بدلیل فناوری ساخت بالا و همچنین استفاده از عناصر شیمیایی مختلف در ساختار آن. معمولاً بیشتر از سایر فولادهای ابزاری تولیدی به روش نورد گرم می باشد. از طرفی بازار فولاد در ایران به دلیل مشکلات ارزی و تحریم ها دچار نوسانات شدیدی است که همین موضوع باعث آن است که شاهد تغییر قیمت این محصول در بازه های زمانی مختلف باشیم.

فولاد 2343

 

فولاد 2343 یکی از انواع فولادهای ابزار گرم کار آلیاژ شده با کروم است. مقدار کربن فولاد 2343 نسبتاً پایین است و در اثر سرد شدن در هوا در حین پروسه عملیات حرارتی تافنس (سفتی) خوبی کسب می کند. و سخت شوندگی آن نیز عمیق است. Hot work tool steels

فولاد 2343

فولاد 2343-میلگرد 2343-تسمه 2343-فولاد ابزار گرمکار 2343-فولاد قالب تزریق پلاستیک

فولاد 2343 ترکیبی بهینه از تافنس، سختی و مقاومت سایشی در گرما را ارائه می دهد. در ضمن در کارکرد در دماهای بالا دچار نرم شدن و نیز ترک گرم نمی شود. به همین دلیل خرید فولاد 2343 برای پروژه هایی که تحت تأثیر دمای بالایی هستند بسیار مناسب است.

ضریب رسانش گرمایی فولاد 2343 ثبات ابعادی بسیار بالایی است که در حین پروسۀ سخت سازی از خود بروز می دهد. مقاومت تمپرینگ بالایی از خود نشان می دهد. بلاوه خواص ماشینکاری و پولیش کاری مطلوب دارد.

خصوصیات فیزیکی فولاد 2343

 

خصوصیات فیزیکی فولاد 2343 (مقدار متوسط در دمای اتاق)

فولاد 2343-میلگرد 2343-تسمه 2343-فولاد ابزار گرمکار 2343-فولاد قالب تزریق پلاستیک

  • مدول الاستیسیته : [103 x N/mm2 ] :215
  • چگالی : [g/cm3 ] 7.80
  • رسانایی گرمایی : [W/m.K] 25.0
  • مقاومت الکتریکی : [Ohm mm2 /m] : 0.52
  • ظرفیت گرمایی ویژه : [J/g.K] : 0.46

آنیل کاری نرم فولاد 2343

تا دمای 800 – 840 درجه سانتی گراد حرارت می دهیم. به آهستگی در کوره خنک می کنیم. این پروسه ماکزیمم میزان سختی به میزان 229 برینل را ایجاد می کند.

تنش زدایی فولاد 2343

تنش زدایی به منظور تنش های ناشی از ماشینکاری، بایستی بوسیله گرم کردن تا دمای 650 درجه سانتی گراد. و نگه داشتن به مدت یک ساعت در آن دما و سپس خنک کردن در هوا، انجام گیرد. سختی پس از خنک کردن به میزان 50-56 راکول سی می رسد.

سخت سازی فولاد گرمکار 2343

یکی دیگر از مشخصات این فولاد، سختکاری این فولاد گرمکار می باشد. سخت سازی در دمای 1000 -1040 درجه سانتی گراد انجام می گیرد. و سپس در روغن و یا حمام گرم و یا در هوا تا دمایی حدود 450 – 550 درجه سانتی گراد خنک می گردد. سختی پس از این پروسه به میزان 52-53 راکول سی می رسد.

آهنگری (فورجینگ)

در دمای آهنگری داغ در محدوده 900 – 1100 درجه سانتی گراد است.

قابلیت ماشینکاری

قابلیت ماشینکاری فولاد 1.2343 نسبتاً مطلوب است. میتوان گفت که 75 درصد فولادهای ابزار کلاس W سخت شده در آب، می باشد.

مقاومت به خوردگی

این فولاد مقاومت به خوردگی ندارد و در صورت عدم محافظت دچار خوردگی و پوسیدگی می گردد.

جوشکاری

فولاد 2343 یک آلیاژ قابل جوش با روش های معمول است.

کاربردهای رایج فولاد 2343

 

کاربردهای رایج

  • فولاد 2343-میلگرد 2343-تسمه 2343-فولاد ابزار گرمکار 2343-فولاد قالب تزریق پلاستیک
  • فولاد 2343 بیشتر در قطعات ساختاری مورد استفاده قرار می گیرند که به شدت تحت تنش قرار می گیرند مثل دندۀ فرود هواپیما
  • این فولاد در دماهای سرویس دهی بالای 537 درجه سانتی گراد،؛ در برابر نرم شدن مقاوم است. ضمن اینکه شکل پذیری و در عین حال تافنس خوبی را نیز ارائه می دهد. بنابراین برای ابزار آلاتی که در آهنگری داغ فلزات سبک مورد استفاده قرار می گیرند نیز از آلیاژ 1.2343 استفاده می شود.
  • قالب های ریخته گری تحت فشار
  • سنبه ها
  • پانچ کننده ها و منگنه ها
  • تیغه های برش
  • قالب های اکستروژن
  • سیلندرها و سرپیچ ها در صنایع پلاستیک
  • ابزار شکل دهی هیدرولیکی
  • قالب های تزریق پلاستیک
  • قالب های آهنگری پرسی
  • مهره های آهنگری
  • این فولاد بطور گسترده در ساخت قطعات بدنه هواپیما که دمای سرویس دهی شان 400-500 درجه سانتی گراد است. مورد استفاده قرار می گیرد.
  • ابزار اکستروژن آلومینیوم
  • کاربردذهای اصلی این فولاد شامل مواردی همچون قالب های بزرگ برای ریخته گری آلیاژها سبک می باشد
  • ابزار قالب های اکستروژن آلومینیوم مثل درپوش ها، شاخه های اکستروژن، پدهای فشار. مهره ها و نگه دارنده های قالب نیز از فولاد 2343 تولید می شوند.
  • تیغه های برشی برای برش نواحی دایره شکل و مورب
  • قالب های تزریق پلاستیک که نیاز به سطح با پرداخت بالا و تافنس مطلوب دارند

کاربرد : جهت قالب های ریخته گری تحت فشار فلزات سبک و اکستروژن مواد غیر آهنی

 

فولاد 2365-فولاد قالب سازی

 

فولاد 2365 از انواع فولاد ابزار گرم کار است. که در رستۀ فولادهای آلیاژی کروم – مولیبدن قرار می گیرد. فولادهای 1.2365 مقاومت بی نظیری را در برابر نرم شدگی در دماهای بسیار بالا از خود نشان می دهد. این فولاد هم چنین بسیار مقاوم در برابر خستگی حرارتی (ترک های حرارتی) می باشد. فولاد 1.2365 این قابلیت را دارد که در هنگام سرویس دهی در آب خنک شود.hot work tool steels

فولاد 2365 فولادی است از انواع فولادهای خنک شونده در هوان یا روغن، با قابلیت سختی پذیری بسیار خوب. به طور خلاصه می توان گفت این فولاد عملکرد بسیار خوبی در شرایط دمای بالا. و همچنین کارکرد بسیار خوبی در شرایط آنیل شدۀ نرم دارد.

فولاد 2365-میلگرد 2365-گرد 2365-فولاد ابزار گرمکار 2365-فولاد قالب سازی 2365

پایداری حرارتی و همچنین رسانایی گرمایی فولاد 2365 بسیار عالی است. همچنین شایان ذکر است که استحکام کششی و مقاومت به ضربۀ بسیار خوبی نیز در دماهای بسیار بالا دارد.

از سایر ویژگی های منحصر به فرد فولاد 2365 میتوان به ساختار میکروسکوپی یکنواخت. و موزون در کنار اندازه دانه های مناسب، بدون حضور کاربید در مرز دانه ها اشاره کرد. تافنس آن بسیار بالاست. استحکام خزشی بسیار خوبی در شرایط دمای بسیار بالا دارد.

فولاد 2365 به تغییرات مداوم دمایی حساس نیست بنابراین ابزارآلات ساخته شده از این فولاد این قابلیت را دارند که توسط آب خنک شوند.

در مجموع میتوان گفت که ویژگی های منحصر به فرد این فولاد در عملیات حرارتی. و نکات مثبت آن در حین استفاده و سرویس دهی، آن را نسبت به سایر فولادهای ابزار کارگرم بسیار متمایز می سازد.

 

مقدار بالای محتوای مولیبدن فولاد 2365 است که خواصی همچون تافنس عالی. استحکام دمایی بسیار خوب و مقاومت بسیار بالا در برابر انواع شوک ها و خستگی های حرارتی، را به ارمغان می آورد.

چنانچه ویژگی های خاصی مد نظر باشد قابل ارائه در انواع فرم های EFS و ESR می باشد.

آنیل کاری نرم فولاد 2365

تا دمای 780 – 810 درجه سانتی گراد حرارت می دهیم، به آهستگی در کوره خنک می کنیم. این فرآیند ماکزیمم میزان سختی به میزان 229 برینل را ایجاد می کند.

تنش زدایی فولاد 2365

تنش زدایی به منظور حذف تنش های ناشی از ماشینکاری انجام می گیرد. برای این منظور ابتدا قطعه را تا دمای 600-650 درجه سانتی گراد گرم می کنیم. و به مدت یک ساعت در این دما نگه داری می کنیم. سپس در هوا خنک می کنیم. این عملیات همچنین به منظور کاهش اعوجاج ناشی از عملیات حرارتی نیز قابل اعمال می باشد. سختی حاصل شده پس از این مرحله 44-54 راکول سی می باشد.

سخت سازی فولاد 2365

سخت سازی در دمای 1010 – 1050 درجه سانتی گراد انجام می گیرد. و سپس در روغن و یا حمام گرم و یا در هوا تا دمایی حدود 400 – 450 درجه سانتی گراد خنک می گردد.

 

تمپر کردن فولاد 2365

دمای تمپرینگ 538-621 درجه سانتی گراد می باشد. تمپرینگ دو مرحله ای مورد نیاز است.

برای کاهش ریسک دفرمه شدن و تغییر شکل به خصوص در مورد قطعات دندانه دار بهتر است قطعات را در حمام گرم، خنک کنیم. و قطعات کوچک را در هوا

آهنگری (فورجینگ)

دمای آهنگری داغ در محدودۀ 900 – 1100 درجه سانتی گراد است.

قابلیت ماشینکاری

چیزی در حدود 90 – 95 درصد فولاد آلیاژی با 1 درصد کربن است.

مقاومت به خوردگی

مقاومت به خوردگی فولاد 2365 بهتر از مقاومت به خوردگی فولادهای سادۀ کربنی می باشد. اما به هر حال در صورت عدم حضور لایۀ محافظ باز هم دچار خوردگی و تخریب خواهد شد.

کاربرد فولاد 2365

 

کاربرد رایج

  • فولاد 2365-میلگرد 2365-گرد 2365-فولاد ابزار گرمکار 2365-فولاد قالب سازی 2365
  • ابزارآلات دایکست (ریخته گری تحت فشار) برای فلزات سنگین
  • قالب های آهنگری
  • ابزارآلات اکستروژن داغ
  • سنبه ها
  • این فولاد برای عملیات های شکل دهی گرم دشوار و پیچیده توصیه می شود.
  • تیغه های برشی داغ
  • کلیۀ ابزار گرمکار که تحت تنش بسیار بالایی در عملیات پرسکاری انواع فولادها، برنج و فلزات غیر آهنی قرار دارند.
  • ابزار جهت ساخت و تولید بدنه های توخالی
  • ابزار و قالب های تولید انواع پیچ و مهره و سرپیچ
  • درج و بست و کلیۀ الحاقات قالب های پرسکاری
  • گیره های داغ
  • قالب های ریخته گری فلزات سنگین با نقاط ذوب با دمای بسیار بالا
  • مناسب جهت ابزاری که با آب خنک می شوند
  • ماشین آلات اتوماتیک
  • یاتاقان ها
  • ابزار اکستروژن مس و کلیۀ آلیاژهایش، آلومینیوم و کلیه آلیاژهای آن در مقادیر بسیار وسیع

کاربرد جهت قالب های فرج،ریختگی فشاری،آلیاژهای فلزی سنگین و سنبه های پلاستیکی

فولاد ابزاری سختکاری شونده با روغن سری O

 

گروه سختکاری شونده با روغن (Oil Hardening): سری O

فولاد 2365-میلگرد 2365-گرد 2365-فولاد ابزار گرمکار 2365-فولاد قالب سازی 2365

فولادهای ابزاری کار -سرد سختکاری شونده در روغن با هدف تولید فولادهایی با مقاومت به سایش بسیار بالا. در شرایط کار در حالت سرد توسعه یافتند. سختی بالا توسط مارتنزیت کربن – بالای تمپر شده در دمای پایین، برای تولید کاربیدهای پراکنده بسیار ریز، ایجاد می شود. به دلیل وجود درصد بالای کربن و عناصر آلیاژی، قابلیت سخت کاری تا عمق زیادی از قطعه. توسط کوئنچ کردن در روغن وجود دارد. گرید O7 حاوی درصد بسیار بالایی از کربن و درصد زیادی عناصر آلیاژی است. که باعث بهبود تشکیل گرافیت می شود. و این امر سبب افزایش قابلیت ماشینکاری و عمر قالب می شود.

این سری شامل گریدهای O1 و O2 و O6 و O7 می باشد. فولادهای این گروه همگی در دمای 800 درجه سانتی گراد سختکاری و داخل روغن کوئنچ شده. و در دمای زیر 200 درجه سانتیگراد برگشت (Tempering) داده می شوند.

تأثیر عناصر آلیاژی روی فولاد

 

تأثیر عناصر آلیاژی روی فولاد

تأثیر عناصر آلیاژی

تأثیر عناصر آلیاژی روی فولاد

1- کربن (C)

کربن مهمترین و مؤثرترین عنصر آلیاژی در فولادها می باشد. و بالاترین تأثیر را در ساختار آن دارد. هر فولاد آلیاژ شده علاوه بر کربن عناصر آلیاژی دیگری نظیر سیلیسیم، منگنز، فسفر و گوگرد را به همراه خواهد داشت. بطوریکه این عناصر به شکلی ناخواسته به هنگام فرآیند تولید در فولاد باقی خواهد ماند. با افزایش میزان کربن استحکام، سختی پذیری فولاد بیشتر میشود. اما چکش خواری و قابلیت جوشکاری و ماشینکاری (با استفاده از ماشینهای برش) کاهش می یابد. این عنصر عملاً هیچ تأثیری بر مقاومت خوردگی در آب، اسید و گازهای گرم ندارد.

2- کلسیم (Ca)

در ترکیب با سیلیسیم به شکل سیلیسیم – کلسیم در اکسیژن زدایی فولادها به کار می رود. کلسیم، مقاومت در برابر پوسته شدن مواد هادی حرارت را افزایش می دهد.

3- سدیم (Na)

این عنصر یک اکسیژن زدای مسلم و نیرومند است. و گوگرد زدایی را نیز سرعت و شتاب می دهد. به همین دلیل یک عنصر پالایشی در فولادها محسوب می گردد. وجود این عنصر در فولادهای پر آلیاژ باعث گستردگی دامنه فرآیند شکل گیری گرم می شود. همچنین مقاومت فولادهای نسوز را در برابر پوسته شدن بهبود می بخشد. آلیاژهای آهن – سدیم با مقادیر تقریبی 70% سدیم دارای خواص آتش دهندگی (مانند سنگ چخماق) هستند. و در تولید چدنهایی با گرافیت کروی مورد استفاده قرار می گیرد.

4- کبالت (Co)

کبالت هیچ کاربیدی را تشکیل نمی دهد در دمای بالا از رشد دانه ها جلوگیری می کند. مقاومت در برابر تنشهای ناشی از بازپخت را افزایش می دهد. و موجب استحکام مکانیکی فولاد در برابر دمای بالا می شود. لذا به عنوان یک عنصر آلیاژی در فولادهای ابزاری گرم کار و فولادهای مقاوم در برابر خزش و فولادهای دیرگداز به کار می رود. وجود کبالت شکل گیری گرافیت کروی را تسریع می کند. در کمیت ها و مقادیر بالا، پایداری مغناطیسی و نیروی مغناطیسی زدایی و هدایت حرارتی را افزایش می دهد. لذا به عنوان یک عنصر پایه در آلیاژها و فولادهای مغناطیسی دایم مرغوب به کار می رود.

5- کروم (Cr)

وجود عنصر فوق باعث سختی پذیری فولاد در هوا و روغن می باشد. کروم با کاهش سرعت خنک سازی بحرانی به وسیله شکل دادن ساختار مارتنزیتی، قابلیت سخت کاری را افزایش می دهد. بنابراین سبب بهبود حساسیت های سخت کاری و بازپخت می شود. اما در هر صورت چقرمگی کاهش می یابد. و از انعطاف پذیری یا شکل پذیری فولاد به مقدار کمی کاسته می گردد. با افزایش کروم در فولادهای ساده کروم دار جوش پذیری کاهش می یابد. با اضافه نمودن هر واحد (1%) کروم به عنوان یک عنصر کاربید ساز استحکام کششی فولاد. به میزان 100-80 نیوتن بر میلیمتر مربع افزایش می یابد.

 

کروم به عنوان یک عنصر کاربید ساز بکار برده می شود. کاربیدهای این عنصر کیفیت نگهداری لبه ها و مقاومت سایشی را افزایش می دهد. کروم موجب مقاومت فولاد در دماهای بالا می شود. با افزایش کروم مقاومت در برابر پوسته شدن فولادها نیز بهبود می یابد. به طور تقریبی حداقل 13% کروم مورد نیاز است تا مقاومت خوردگی فولادها نیز بهبود یابد. این عنصر سبب کاهش هدایت الکتریکی و حرارتی می شود. و انبساط حرارتی را نیز کاهش می دهد. با افزایش همزان میزان کربن و کروم تا میزان 3% پایداری مغناطیسی افزایش می یابد.

تأثیر عناصر آلیاژی

6- مس (Cu)

مس به عنوان یک فلز آلیاژی به تعداد بسیار کمی از فولادها اضافه می شود. زیرا این فلز به زیر لایه های سطحی فولاد تمرکز یافته. و در فرآیند شکل دهی گرم با نفوذ به مرز دانه ها، حساسیت سطحی را در فولادها بوجود می آورد. لذا به عنوان یک فلز مخرب در فولادها محسوب می گردد. به واسطه حضور مس نقطه تسلیم و نسبت نقطه تسلیم به استحکام نهایی افزایش می یابد. این عنصر در مقادیر بالای 30% موجب سختی رسوبی می شود. و بدین ترتیب سختی پذیری نیز بهبود می یابد. اما قابلیت جوشکاری به واسطه حضور مس تغییری نمی کند. در فولادهای آلیاژی ساده و پر آلیاژ مقاومت جوی به میزان کافی بهبود می یابد. مقادیر بالاتر از 1% مس موجب بهبود مقاومت در برابر واکنشهای اسید کلریدریک و اسید سولفوریک می شود.

7- هیدروژزن (H)

هیدروژن یک عنصر مخرب در فولاد تلقی می گردد. زیرا بدون آنکه نقطه تسلیم و استحکام کششی فولاد را افزایش دهد موجب تردی و شکنندگی فولاد می گردد. انعطاف پذیری را کم کرده و باعث کاهش سطح مقطع می باشد. هیدروژن سبب پوسته شدن ناخواسته سطح فولاد میگردد. و ایجاد خطوط رنگین ناشی از ترکیبات را شتاب می دهد. هیدروژن اتمی ایجاد شده در خلال فرایند اکسیژن زدایی در فولاد نفوذ کرده و حفره هایی را تشکیل می دهد. هیروژن مرطوب در دمای بالا باعث کربن زدایی فولاد می باشد.

تأثیر عناصر آلیاژی

8- منگنز (Mn)

یک اکسیژن زداست. این عنصر با گوگرد ترکیب شده و تشکیل سولفید منگنز می دهد. بر همین اساس اثرات نامطلوب اکسید آهن را از بین می برد. وجود این عنصر در فولادهای خوش تراش بسیار مهم است. زیر خط قرمز شکنندگی را کاهش می دهد. منگنز سرعت خنک شدن بحرانی را نیز به شدت کم می کند. به همین دلیل سختی پذیری و نقطه تسلیم و استحکام نهایی را افزایش می دهد. با اضافه نمودن منگنز تأثیرات مطلوبی در قابلیت های آهنگری و جوشکاری فولاد بوجود می آید.

 

و بطور قابل ملاحظه ای عمق سختی فولادها را بیشتر می کند. اگر سطح این نوع فولادها در معرض تنشهای ضربه ای قرار گیرد به مقدار بسیار زیادی کارسخت خواهد شد. در حالیکه مغر فولاد چقرمگی اولیه خود را حفظ میکند. لذا این گروه از فولادها تحت تأثیر نیروهای ضربه ای (کارسختی) مقاومت سایشی مطلوبی از خود نشان می دهند. با افزایش منگنز ضریب انبساط حرارتی افزایش یافته در حالیکه هدایت الکتریکی کاهش می یابد. منگنز باعث افزایش خاصیت فنری می شود.

 

9- مولیبدن (Mo)

این عنصر به طور معمول با عناصر دیگر آلیاژ می شود. در فولاد کروم-نیکل دار و فولاد منگنز دار سبب ریزدانه سازی می شود. و باعث بهبود قابلیت جوشکاری می شود. و نقطه تسلیم و استحکام نهایی را بالا می برد. با ازدیاد درصد مولیبدن جوش پذیری کاهش می یابد. و سازنده مسلم فاز کاربید است. و در فولادهای تندبر خواص برشکاری را بهبود می بخشد. مولیبدن مقاومت خوردگی را بالا می برد. سختی پذیری را افزایش می دهد. در حدود 0.5- 1.5% مولیبدن به فولادهای آلیاژی اضافه می شود.

 

تا استحکام و مقاومت خزشی آنها در دماهای بالا حفظ شود. فولادهای زنگ نزن از 0.5 تا 4.0% مولیبدن دارند. فولادهای زنگ نزن آستنیتی برای مقاومت خوردگی بیشتر در محیط های خورنده حاوی مولیبدن مناسب هستند. همچنین، مقاومت در برابر پوسته شدن را می کاهد. عنصر مولیبدن باعث بهبود چقرمگی در فولادهای کربنی ساده با استحکام بالا می شود. و بنابراین در محدوده دمایی قابل استفاده، استحکام و سختی را افزایش می دهد.

 

در مقایسه با فولادهای کربنی ساده، فولادهای مولیبدن دار خواص الاستیک و استحکام ضربه ای بهتری دارند. با افزودن مولیبدن به فولادهای کم کربنی و مس دار نرخ خوردگی اتمسفری کاسته می شود. با حضور این عنصر، گرافیت زدایی در دماهای بالا کند می شود. مولیبدن، نیتریدهای بسیار مقاوم در برابر سایش در فولاد تشکیل می دهد و بنابراین در فولادهای ابزار نیتریده شونده استفاده می شود.

تأثیر عناصر آلیاژی

10- نیتروژن (N)

این عنصر به دو صورت ظهور می کند

1- بصورت یک عنصر مخرب که به دلیل کاهش چقرمگی در خلال فرآیند ته نشینی، رسوبی است. که موجب ایجاد حساسیت در برابر پیری و شکنندگی (تغییر شکل در درجه حرارت 300-350 درجه سانتی گراد) می شود. و امکان ایجاد تنش در ترکهای درون بلوری فولادهای غیر آلیاژی و کم آلیاژ را فراهم می سازد.

2- بصورت عنصری آلیاژی دامنه فاز گاما را افزایش می دهد. و ساختار آستنیتی را استحکام می بخشد. در فولادهای آستنیتی استحکام را افزایش می دهد و باعث افزایش نقطه تسلیم و خواص مکانیکی در گرما می شود.

11- آلومینیوم (All)

یکی از قوی ترین اکسیژن زداها و نیتروژن زداهاست و بر اساس نتایج به دست آمده. تأثیر بسیار زیادی برای مقابله با کرنش های ناشی از پیری دارد. در ترکیب با نیتروژن تشکیل نیترور می دهد. که باعث افزایش مقاومت در برابر پوست های شدن می شود. به همین دلیل به عناون عنصری آلیاژی برای مقاومت حرارتی فولادها به کار می رود.

12- نیکل (Ni)

این عنصر دو وظیفه مهم انجام می دهد

1- تشکیل و پایدار سازی ساختار آستنیتی، کاهش کار سختی، افزایش شکل پذیری، ایجاد خواص مکانیکی مخصوصاً در دماهای پایین.

2- بهبود خواص خوردگی مخصوصاً در محیط های احیا کننده و اسیدهای معدنی از طریق کمک به تشکیل لایه محافظ.

تأثیر عناصر آلیاژی

نیکل سختی پذیری فولاد را افزایش می دهد. و در حدود 0.25 تا 5 درصد در ترکیب فولاد وجود دارد. نیکل چقرمگی شکست فولاد بهمراه استحکام و سختی آن را افزایش می دهد. در مواقعی که در دماهای پایین به چقرمگی شکست بالا نیاز باشد. در صد آن تا 9 نیز می تواند باشد. و در فولادهای زنگ نزن آستنیتی 7 تا 35 درصد نیکل وجود دارد. در این فولادها برای خنثی کردن از فریت زایی کروم از نیکل بهره می گیرند.

13- سیلیسیم (Si)

سیلیسیم استحکام فولاد را افزایش می دهد. و سختی پذیری را زیاد می کند. همچنین مقاومت سایشی را افزایش می دهد. به علت افزایش استحکام تسلیم، عنصر اصلی در فولادهای فنر است. در مقادیر بالای سیلیس، سختی پذیری و استحکام فولاد افزایش می یابد. ولی این افزایش همراه با کاهش شکل پذیری و انرژی ضربه است. همچنین وجود این عنصر باعث افزایش مقاومت به پوسته شدن در دمای بالا می گردد. ضمناً در محیط های شیمیایی اکسید کننده قوی مانند اسید سولفوریک غلیظ و گرم نیز مقاومت خوردگی را افزایش می دهد.

تأثیر عناصر آلیاژی

14- گوگرد (S)

نقطه تسلیم و مقاومت در برابر کشش فولاد را تغییر نمی دهد. در فولادهای خوش تراش وجود گوگرد عامل مهمی است. در واقع، یکی از راه های افزایش قابلیت ماشینکاری، اضافه کردن گوگرد به ترکیب فولاد است. وقتی ابزار برش روی سطح قطعه کار می کنند. به علت وجود سولفاتت منگنز طول پلیسه ها کوتاه تر می شوند. و نقش روان کار را نیز ایفا می کنند. و در نتیجه صافی سطح بیشتر می شود.

15- فسفر (P)

فسفر خاصیت ماشینکاری، براده برداری، شکنندگی در حالت سرد و استحکام در حالت گرم را افزایش داده. و مقاومت در برابر ضربه را کاهش می دهد.

16- تنگستن (W)

تنگستن کاربرد زیادی در تولید فولاد ابزار داشته و اخیراً در تولید فولادهای پر آلیاژ مقاوم در برابر حرارت نیز استفاده می شوند. سختی پذیری را افزایش می دهد و از افت سختی در دماهای بالا که امری رایج در نوک ابزار است جلوگیری می کند.

در تولید فولادهای ابزار بالأخص فولادهای ابزار تندبر، یکی از عناصر اصلی تنگستن است. در فولادهای تندبر زمینه ای ایجاد می کند که در حین تمپر نرم نمی شود. و کاربید بسیار سخت و مقاوم به سایش می باشند.

17- وانادیوم (V)

با افزودن وانادیم به فولادهای ابزار و آلیاژی سختی پذیری آنها افزایش می یابد. وانادیم به عنوان عنصر آلیاژی در فولادهای کربنی میکروآلیاژی استفاده می شود. و تنها به مقدار کمی کافی است. تاافزایش قابل توجهی در استحکام فولاد به دست آید. وانادیم از درشت شدن دانه های آستنیت جلوگیری می کند. وانادیم، مقاومت به سایش و حفظ دندانه های تیز و استحکام در دماهای بالا را افزایش می دهد. همچنین بخاطر ریز کردن دانه های آستنیتت، قابلیت جوشکاری را بهبود می بخشد.

18- تیتانیوم (Ti)

در فولادهای ضد زنگ نیز برای از بین بردن اثر مخرب کاربید کروم مورد کاربرد قرار می گیرد.

10-نیوبیم (Nb)

در فولادهای ضد زنگ اثری مشابه تیتانیوم را داشته و به تنهایی و یا به همراه تیتانیوم مورد استفاده قرار می گیرد. و در فولادهای آستنیتی، برای بهبود مقاومت خوردگی بین دانه ای و افزایش خواص مکانیکی در دماهای بالا استفاده می شود. در فولادهای مارتنزیتی، نیوبیوم سختی را کم کرده و مقاومت به تمپر را افزایش می دهد. مقدار نیوبیوم مورد نیاز در فولادهای کربنی و کم آلیاژی کم بوده و در حدود 0.05% نیوبیوم. افزایش قابل توجهی در استحکام فولاد را در پی دارد.

20- قلع (Sn)

نقطه تسلیم و مقاومت در برابر کشش فولاد را تغییر نمی دهد. ولی در نورد سرد مشکل زا می باشد. زیرا افزایش این عنصر در فولاد باعث ایجاد ترکیباتی می شود که دمای ذوب آنها پایین می باشد.

21- سرب (Pb)

باعث کم شدن خاصیت نورد در فولاد می شود. کیفیت سطحی فولاد را کم می کند. به دلیل افزایش خاصیت شکل گیری فولاد، در فولادهای اتومات بیشتر مورد استفاده می شود.

 

شرکت خشکه و فولاد پایتخت (( مدیریت : جواد دلاکان )) صنعتگران عزیز، افتخار داریم. که سی سال تجربه گرانبهای خویش را در زمینه عرضه انواع ورق آلیاژی. و انواع فولاد آلیاژی برای خدمت رسانی به شما هموطنان کشور عزیزمان ایران ارائه می دهیم. پیشاپیش از اینکه شرکت خشکه و فولاد پایتخت را جهت خرید خود انتخاب می نمایید سپاسگزاریم.ارتباط با ما:
۰۹۱۲۱۲۲۴۲۲۷
۰۹۳۷۱۹۰۱۸۰۷
تلفن: ۰۲۱۶۶۸۰۰۲۵۱
فکس: ۶۶۸۰۰۵۴۶

 

فولاد ابزار گرمکار-فولاد گرمکار

 

فولاد گرمکار چیست؟ فولادهای گرمکار محصولاتی آلیاژی هستند که در دمای بالای 316 درجه سانتیگراد مورد استفاده قرار می گیرند.

فولاد ابزار گرمکار

فولاد ابزار گرمکار-فولاد گرمکار

و توانایی حفظ خواص خود در دمای بالا را دارند. این دسته یکی از مهمترین و مقاوم ترین فولاد هستند. که از آنها به عنوان قالب و ابزارها در دمای بالا در صنعت استفاده می شود.

فولاد ابزار گرمکار

فولاد گرمکار همانطور که از نامش پیداست قادر به تحمل سایش و فشار در دمای بالا هستند. این خانواده فولادها به دو دسته تقسیم می شوند. که عنصر اصلی گروه اول مولیبدن و عنصر اصلی گروه دوم تنگستن است. اما کروم، مولیبدن و وانادیوم را می توان از اصلی ترین عناصر موجود در فولاد گرمکار دانست. فولادهای گرمکار مقاومت به سایش بالایی دارند. و زمانی که در دمای بالایی قرار گیرند. هیچگونه نرمی و تغییر شکلی نخواهند داشت.

 

و به دلیل داشتن کروم بالا به اکسایش در دمای بالا نیز مقاومند. فولاد 2344 یکی از فولادهای این دسته است. که با نام فولاد H13 نیز عرضه می شود. از فولاد 2344 در تجهیزات اکستروژن داغ استفاده می شود. و از خواص مناسب آن میتوان به مقاومت در ضربه خوب اشاره کرد. یکی دیگر از فولادهای این دسته فولاد 2365 است که در قالب های پرس کاربرد دارد. و مقاومت به ضربه مناسبی نیز دارد. سومین فولاد این دسته فولاد 2367 است که تفاوت اندکی با فولاد 2365 دارد و تفاوت آنها بیشتر در کروم موجود در آنهاست.

بطور کلی فولادهای ابزار گرم کار، فولادهایی اند که اساساً قادر به مقاومت در برابر سایش تا 540 درجه سانتیگراد. و گرما که در واحدهای تولیدی غالب بوده و فرآیندهایی مانند شکل دهی. برش و پانچ کردن فلزات در دماهای بالا از 480 تا 760 درجه سانتیگراد (1900 تا 1400 درجه فارنهایت) را انجام می دهند.

ترکیبات

این دسته از فولادها به عنوان فولادهی گروه H تعیین می شوند. و دارای 0.35% تا 0.45% کربن، 6% تا 25% کروم، وانادیوم، مولیبدن و تنگستن به عنوان سایر عناصر آلیاژی هستند. از تنگستن به دلیل مقاومت در برابر درجه حرارت بالا. و مقاومت در برابر رشد دانه، در درجه اول در فولادهای ابزار شکل دهی گرم استفاده می شود.

فولادهای گرمکار دارای کربن نسبتاً کم حجم دارای حداکثر چقرمگی و دارای عناصری مثل Co،W،MO. به ترتیب (مولیبدن، تنگستن و کبالت) جهت مقاومت به نرم شدگی در دمای بالا میباشند. افزودن وانادیم مقاومت حرارتی فولاد را افزایش می دهد. اما در کل وانادیم جهت افزایش مقاومت به سایش به این فولادها اضافه می شود.

انواع فولاد گرمکار

فولاد تنگستن دار

سه فولاد 1.2542 -1.2567-1.2581 دارای تنگستن هستند. تنگستن سختی پذیری را افزایش می دهد. و همچنین مقاومت به سایش را نیز بالا می برد. تنگستن مقاومت گرمایی فولاد را افزایش می دهد. مقاومت به سایش مناسب این فولاد به علت وجود عنصر کروم است. این خاصیت در دمای بالا نیز در فولاهای گرمکار وجود دارد. فولادهای تنگستن دار به دلیل چقرمگی پایین موارد استفاده محدودی دارد.

فولاد ابزار گرمکار

فولاد مولیبدن دار

سه فولاد 1.2344، 1.2767،1.2714 در دسته فولادهای مولیبدن دار در فولادهای گرم کار است. مولیبدن ساختار ریزدانه سازی فولاد را بهبود می بخشد. و مقاومت حرارتی آن را افزایش می دهد. این عنصر خواص زیر را در فولاد افزایش می دهد.

-قابلیت جوشکاری

-مقاومت تسلیم

-مقاومت نهایی

-و در نهایت مقاومت به شوک الکتریکی

فولاد 2344

فولاد 1.2344 از پرکاربردترین و مهمترین فولاده در خانواده گرمکار است. که آن را با فولاد H13 و 40CrMoV5 نیز می شناسند. از خواص آن می توان به مقاومت به ضربه خوب، ماشینکاری، مقاومت بالا نسبت به شوک حرارتی و سختی پذیری مناسب اشاره کرد. که فولاد 2344 را برای اکستروژن داغ ابزارها و قالب های مورد استفاده برای تولید قطعات فلزی مناسب کرده است. مقاومت به سایش این فولاد هم به دلیل وجود وانادیم در ترکیبات آن است. از کاربردهای دیگر آن میتوان به قالب های پتک کاری. قالب های پلاستیک، تجهیزات اکستروژن داغ، مقاطع توخالی، پیچ و مهره و بولت را نام برد.

فولاد ابزار گرمکار

از کاربردهای دیگر این فولاد می توان به قالب های ریختگری روی، منیزیم و آلومینیم اشاره نمود.

تولیدکنندکان معروف و مهم این نوع فولاد

-BOHLER اتریش

-ASSAB سوئد

-DSS اوکراین

-SMART STEEL سوئیس

فولاد 2343

فولاد 1.2343 یا H11 فولادی نزدیک به فولاد 2344 است. و تفاوت آن ها به دو عنصر آلیاژی محدود می شود. این تفاوت در کربن بسیار ناچیز ولی در وانادیوم زیاد است. H11 نسبت به H13 وانادیم بیشتری دارد.

فولاد 2714

فولاد 1.2714 از ارزان ترین و پرکاربردترین فولادهاست. گرمکار 2714 در سایر استانداردها با نام فولاد W500، فولاد L6 و در استاندارد دین آلمان با نام 55NICrMoV7 نیز معرفی میشود. برای ساخت قالب ها به خصوص قالب های بسیار بزرگ از فولاد 2714 استفاده می شود. در خانواده فولادهای گرمکار دو دسته وجود دارد. که به فولادهای مولیبدن دار و فولادهای تنگستن دار تقسیم بندی می شوند و فولاده 1.2714 در دسته فولادهای مولیدن دار قرار می گیرد. برخی از این فولاد را به دلیل استفاده در قالب های پلاستیک همراه با فولاد 1.2738 فولاد قالب پلاستیک نیز می نامند. خواصی مانند چقرمگی و سختی پذیری بسیار خوب باعث شده. تا بتوان از مقاومت سایشی متوسط یا حتی متوسط رو به پایین این فولادها بتوان چشم پوشی کرد.

فولاد 2365

فولاد 1.2365 به علت مقاوم بودن در برابر ضربه در قالب های پرس کاربرد دارد. گرمکار 1.2365 در خانواده فولادهای گرمکار در دسته فولادهای دارای مولیبدن قرار می گیرد. این فولاد در استاندارد AISI آمریکا با نام H10 شناخته می شود.

فولاد 2367

فولاد گرمکار 1.2367 با فولاد 1.2365 تفاوت ناچیزی دارد. و تفاوت آنها بیشتر در میزان کروم موجود در آنهاست. از فولاد 1.2367 برای ساختن قالب و به ویژه قالب های بسیار بزرگ، قالب های اکستروژن میله و لوله در مقاطعع بزرگ بکارگیری میشود. دو عنصر مولیبدن و کروم از عناصر پایه و این فولاد و درصد آن ها از سایر عناصر بیشتر است.

فولاد 2767

فولاد 1.2767 که در خانواده فولادهای مولیبدن دار قرار می گیرد. دارای مشخصه 45NiCrMo16 در استاندارد DIN آلمان است. و در قالب های قاشق و چنگال مورد استفاده قرار می گیرد. این فولاد از جمله فولادهای دو منظوره گرمکار و سردکار می باشد. که کاربردهای ویژه ای را موجب می شود.

شرکت خشکه و فولاد پایتخت (( مدیریت : جواد دلاکان )) صنعتگران عزیز، افتخار داریم. که سی سال تجربه گرانبهای خویش را در زمینه عرضه انواع ورق آلیاژی. و انواع فولاد آلیاژی برای خدمت رسانی به شما هموطنان کشور عزیزمان ایران ارائه می دهیم. پیشاپیش از اینکه شرکت خشکه و فولاد پایتخت را جهت خرید خود انتخاب می نمایید سپاسگزاریم.ارتباط با ما:
۰۹۱۲۱۲۲۴۲۲۷
۰۹۳۷۱۹۰۱۸۰۷
تلفن: ۰۲۱۶۶۸۰۰۲۵۱
فکس: ۶۶۸۰۰۵۴۶


صفحه قبل 1 2 صفحه بعد